ΕΡΩΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΑΤΙΑ...
Στην Αστυπάλαια (ή Αστυπαλιά ή Αστροπαλιά, όπως αρέσκονται να την αποκαλούν οι ντόπιοι) έφτασα για πρώτη φορά πριν περίπου μια πενταετία… Ομολογώ πως αμέσως συνειδητοποίησα πως άργησα πολύ να την πρωτοσυναντήσω. Ήταν αυτό που λέμε «έρωτας με την πρώτη ματιά» και μάλιστα κεραυνοβόλος…
Η πρώτη εικόνα του νησιού ήταν από ψηλά, από το παραθυράκι του μικρού ελικοφόρου αεροπλάνου της Olympic Air. Πλέον, βέβαια, έχω να σου πω ότι μπορείς να φτάσεις εκεί με καθημερινές πτήσεις της Sky Express, απευθείας από Αθήνα, αλλά και με ένα ιδιότυπο island hopping από Ρόδο, μέσω Κω, Καλύμνου και Λέρου, δρομολόγιο το οποίο, επίσης, εκτελεί εδώ και δυο-τρία χρόνια η Sky Express…
Εκείνη, λοιπόν, την πρώτη φορά που ταξίδευα για Αστυπάλαια, ήμουν αρνητικά προκατειλημμένος, όταν συνειδητοποίησα πως θα «γυρίσω» τα μισά Δωδεκάνησα, χωρίς καν να μπορώ να τ’ απολαύσω… Και, όντως, η αλήθεια είναι πως μια ταλαιπωρία την ένιωσα, η οποία όμως προφανώς δεν συγκρίνεται με το να ταξιδέψεις με πλοίο (δρομολόγια εκτελεί η Blue Star Ferries) για σχεδόν 11 ώρες, μέχρι να φτάσεις στη μέση του Αιγαίου.
Τα πάντα όμως ξεχάστηκαν όταν είδα από ψηλά, αυτήν την καλλίγραμμη πεταλουδίτσα που την έλουζε το μοναδικό ελληνικό φως, προϊδεάζοντάς με για ένα υπέροχο και άγριο φυσικό τοπίο που θυμίζει μεν Κυκλάδες, αλλά, για όσους αγαπούν τη γεωγραφία, να θυμίσω πως η Αστυπάλαια ανήκει διοικητικά στα Δωδεκάνησα.
Τα πάντα όμως ξεχάστηκαν όταν είδα από ψηλά, αυτήν την καλλίγραμμη πεταλουδίτσα που την έλουζε το μοναδικό ελληνικό φως,
Στο θέμα μας όμως και σε ένα ερώτημα που για τον δύσπιστο ταξιδιώτη είναι κάτι παραπάνω από εύλογο… Άραγε αξίζει να φτάσει κανείς στην Αστυπάλαια, κυριολεκτικά στη μέση του Αιγαίου Πελάγους και να υποστεί την όποια ταλαιπωρία, είτε με πλοίο, είτε με αεροπλάνο; Θα σου απαντήσω με απόλυτη ειλικρίνεια: αξίζει και με το παραπάνω, γι’ αυτό, άλλωστε, την έχω επισκεφθεί τρεις φορές μέσα σε έξι χρόνια… και γι’ αυτό θα’ θελα να επιστρέψω στον μαγικό αυτόν προορισμό το συντομότερο δυνατό.
eAt... σουζυ τρωσ...
Η Αστυπάλαια είναι ξεκάθαρα νησί για καλοφαγάδες… Θα σου πω μονάχα πως σε αυτόν τον τόπο έχω φάει την καλύτερη αστακομακαρονάδα του Αιγαίου, απολαμβάνοντας ταυτόχρονα την πιο ονειρεμένη θέα και έχω ανακαλύψει τη μεγαλύτερη ποικιλία από κρεατοκεφτέδες και ψαροκεφτέδες μέσα στον ίδιο παραδοσιακό καφενέ, σε σκηνικό βγαλμένο από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα.
Στον δρόμο που οδηγεί από τη Χώρα προς το λιμάνι, το αεροδρόμιο και τον κόλπο της Μαλτεζάνας, στις παρυφές του Πέρα Γιαλού, θα συναντήσεις το Akti Restaurant. έναν χώρο εξαιρετικό, με γεύσεις μεσογειακές και μαγευτική θέα, προς το κάστρο της Χώρας, που κόβει την ανάσα. Η αστακομακαρονάδα με ολόφρεσκο ψημένο αστακό και λινγκουίνι είναι ίσως η γευστικότερη που έχω δοκιμάσει στο Αιγαίο. Για να είμαι, βέβαια, ειλικρινής και τίμιος απέναντί σου, ίσως οι θετικές μου εντυπώσεις να επηρεάζονται και από το μοναδικό τοπίο της περιοχής. Αλλά τι πιο όμορφο και ξεχωριστό από το να απολαμβάνεις υπέροχες γεύσεις, θαυμάζοντας το λατρεμένο αιγαιοπελαγίτικο τοπίο. Κάνε κράτηση όσο νωρίτερα μπορείς κι αν είσαι τύπος ρομαντικός, ζήτησε οπωσδήποτε τραπέζι σε ένα από τα privé μπαλκονάκια πάνω στον βράχο. (Akti Restaurant, Πέρα Γιαλός, Χώρα Αστυπάλαιας (+30 2243 061114))
Στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού, στην Ανάληψη, νομίζω πως θα ξετρελαθείς με την Αλμύρα… Ο καπετάν Μιχάλης φέρνει την ψαριά του κι εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να θρονιαστείς, απολαμβάνοντας τη θέα προς το φυσικό λιμανάκι της Μαλτεζάνας, και να γευτείς ό,τι ονειρεύεται ο κάθε ηλιοκαμένος ταξιδευτής μετά τις ατέλειωτες βουτιές του στα γαλαζοπράσινα νερά του Αιγαίου… Κάνε σκηνικό με το μυαλό σου… παγωμένο ουζάκι, παραδοσιακός αστυπαλιώτικος ντάκος με χλωρή, φρέσκο καλαμάρι στο τηγάνι και μυθική χειροποίητη φάβα. Τι άλλο να θελήσει κανείς για να πει ότι ζει το απόλυτο ελληνικό καλοκαίρι της ανεμελιάς και της χαλάρωσης; (Αλμύρα, Ανάληψη, Αστυπάλαια (+30 22430 61451))
Όποιον ντόπιο κι αν ρωτήσεις, σίγουρα θα σε στείλει για φαγητό στην Αστυφαγία, ταβερνάκι υπέροχο, με τίμια νησιώτικη κουζίνα, όπου πρέπει να σε προειδοποιήσω πως ο κυρ Θανάσης ετοιμάζει λιχουδιές και κάνει αληθινά γευστικά θαύματα. Η γαλήνια παραλία του Σχοινώντα που θα την έχεις ν’ απλώνεται μπροστά στα μάτια σου είναι το απόλυτο σκηνικό απόλαυσης για να το σετάρεις με το ξεχωριστό σπιτικό φαγητό που θα σε σερβίρουν. Αγαπημένο πιάτο για αρχή είναι η κακαβιά (ψαρόσουπα με τη φρέσκια ψαριά της ημέρας), αλλά και το ανυπέρβλητο συμιακό γαριδάκι. Αν τώρα εσύ είσαι πιο large τύπος και το θες το gourmet το πιάτο σου, θα πάρεις ριζότο με σουπιές και μελάνι σουπιάς ή αστακομακαρονάδα, που επάξια ανταγωνίζεται αυτήν της Ακτής που σου ανέφερα λίγο πρωτύτερα. (Αστυφαγία, Μαλτεζάνα (τηλ.: +30 22430 64004)).
Για εσένα που είσαι αμετανόητος φαν της Χώρας και που θες οπωσδήποτε να γευματίζεις με θέα τους γραφικούς ανεμόμυλους του νησιού, σου έχω μια από τις πιο τίμιες επιλογές ίσως στο πιο κεντρικό σημείο της Αστυπάλαιας. Η Άγονη Γραμμή θα σε αφήσει σίγουρα ικανοποιημένο, μιας και διαθέτει μεγάλη ποικιλία φαγητού και ολόφρεσκες πρώτες ύλες…Έχω μάθει πως πλέον έχουν προσθέσει στο μενού τους μέχρι και vegan συνταγές, για να ικανοποιήσουν κι εσένα τον απαιτητικό που απεχθάνεσαι το κρέας, το ψάρι και τα συναφή…Περί ορέξεως, βέβαια, ουδείς λόγος… (Άγονη Γραμμή, Χώρα Αστυπάλαιας (τηλ.: +30 22430 62196))
Play… Παιχνιδι με τα κυματα και κρυφτουλι στο Καστρο
Ας πάμε τώρα στα κάπως πιο ουσιαστικά. Γιατί οκ, καλό το φαγητό και οι προτάσεις για γεύμα και δείπνο, αλλά αν υποψιαστώ πως θα βρεθείς καταμεσής του Αιγαίου, απλά και μόνο για να γευτείς της λιχουδιές των Αστυπαλιωτών, πολύ θα με στενοχωρήσεις. Ναι μεν έχει και το φαγητό τη σημασία του στις διακοπές, και μάλιστα βαρύνουσα για πολλούς, αλλά κάπου ώπα. Αστυπάλαια θα πας γιατί είναι ένα νησί μαγευτικό, με υπέροχες παραλίες και μια Χώρα την οποία θεωρώ ίσως την πιο εντυπωσιακή και καλοδιατηρημένη από τις περισσότερες στο Αιγαίο Πέλαγος.
Αν με ρωτήσεις ποια είναι η αγαπημένη μου παραλία στο νησί, θα δυσκολευτώ να σου απαντήσω. Όχι γιατί είναι δύσκολο να βρω κάποια που να με ενθουσιάζει, αλλά γιατί όλες τους είναι μια και μια. Άλλωστε, είναι κοινό μυστικό πως τα ελληνικά νησιά φημίζονται για τις υπέροχες ακρογιαλιές και τα καταγάλανα νερά τους. Αν όμως σώνει και ντε πρέπει να σου απαριθμήσω μια δυνατή πεντάδα στο νησί, τότε πάρε χαρτί και μολύβι ή, μάλλον καλύτερα, άνοιξε google maps και σημείωνε.
Τα Καμινάκια είναι για μένα η πιο αξιολάτρευτη παραλία του νησιού. Ναι μεν θ’ αναγκαστείς να ακολουθήσεις μια ομολογουμένως ζόρικη διαδρομή προς τα νοτιοδυτικά με χωμάτινο δρόμο κι αρκετές λακκούβες, αλλά αξίζει τον κόπο. Θα σε ανταμείψουν τα κρυστάλλινα νερά και η βοτσαλωτή παραλία…Αν μάλιστα είσαι τύπος που σου αρέσει να εξερευνάς τον βυθό, τότε σίγουρα πάρε μαζί τη μάσκα σου (όχι αυτήν για τον COVID, την άλλη, την κλασική για υποβρύχιες αναζητήσεις) και ετοιμάσου να τρυπώσεις στις πανέμορφες σπηλιές που βρίσκονται στα αριστερά της παραλίας.
Αντίστοιχο περίπου σκηνικό θα συναντήσεις και στις Βάτσες. Κακοτράχαλος ο δρόμος με ίδια κατεύθυνση όπως και για τα Καμινάκια, αλλά με τοπίο που θα σε κάνει να θες να επιστρέψεις το συντομότερο δυνατό για να το φωτογραφίσεις και ν’ απολαύσεις βουτιές στην άκρη της βοτσαλωτής ακτής και μοναδική μεσημεριανή σιέστα κάτω από τα αρμυρίκια. Και για να μην πεις ότι δεν σε προειδοποίησα, να σου αναφέρω πως και στις δυο αυτές παραλίες θα πρέπει να ξεχάσεις για λίγο το instant uploading, τα stories και τις live μεταδόσεις στο Instagram…η πρόσβαση στο διαδίκτυο είναι λίγο προβληματική…Όταν δεις το τοπίο από κοντά, θα καταλάβεις το γιατί.
Αν όμως είσαι από εκείνα τα τυπάκια που προτιμούν μια παραλία πιο κοσμοπολίτικη, με μουσικές και κοκτέιλ πλάι στο κύμα και τοπίο απόλυτα ινσταγκραμικό, με τη Χώρα να δεσπόζει στον ορίζοντα, τότε θα πρέπει να σου προτείνω τον Άγιο Κωνσταντίνο. Η πρόσβαση είναι σαφώς ευκολότερη από ό,τι στις δυο προηγούμενες παραλίες, αλλά και τα νερά είναι εξίσου σαγηνευτικά. Αν δεν βρεις ξαπλώστρα και ομπρέλα, μην χαλαστείς…Τα αρμυρίκια είναι εκεί για να σου χαρίσουν παχύ ίσκιο και στιγμές old school καλοκαιριού, back to 80’s.
Η δίκη μου πεντάδα κλείνει με δυο παραλίες για τις οποίες θα χρειαστείς σκαφάκι που θα βρεις στο παλιό λιμανάκι του Πέρα Γιαλού. Εκτός, βέβαια, κι αν διαθέτεις δικό σου σκάφος, οπότε θα’ θελα να συστηθούμε και από κοντά. Οι Κούνουποι και ο Κουτσομύτης είναι δυο ακατοίκητες βραχονησίδες, όπου το τοπίο απλά δεν περιγράφεται. Και μπορεί να λένε πως μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις, θεωρώ όμως πως ακόμα και οι φώτος που σου δείχνω δεν μπορούν να αποτυπώσουν την ομορφιά του τοπίου. Στους Κούνουπους θα βρεις ένα απίστευτο χίπικο μικροσκοπικό beach bar, οπότε μην νοιάζεσαι για προμήθειες και τα σχετικά…Αν θα έπρεπε πάντως να σου δώσω ένα τιπ για τον Κουτσομύτη, αυτό θα ήταν σίγουρα το να δώσεις ιδιαίτερη προσοχή στα υποθαλάσσια ρεύματα που μπορούν εύκολα να σε παρασύρουν χωρίς καν να το αντιληφθείς.
Το highlight όμως του νησιού και εκείνο το στοιχείο που με κάνει να θέλω πάντοτε να επιστρέφω σε αυτόν τον υπέροχο τόπο είναι η ίδια η Χώρα της Αστυπάλαιας και, ιδιαίτερα, το μοναδικό βενετσιάνικο «κάστρο της Αστροπλιάς» που χρονολογείται από τον 14ο αιώνα. Το Κάστρο των Querini, όπως αλλιώς ονομάζεται (από το όνομα της βενετσιάνικης οικογένειας που το δημιούργησε), αγναντεύει από ψηλά τα δύο φυσικά λιμάνια του νησιού, και περιστοιχίζεται από κατάλευκα μικρά σπίτια, οι εξωτερικοί τοίχοι των οποίων δημιουργούν κανονικότατο τείχος, με μικρά παράθυρα για πολεμίστρες. Η πρόκληση είναι να χαθείς μέσα στον ιδιότυπο λαβύρινθο που αγκαλιάζει από όλες τις πλευρές αυτό το μοναδικό κάστρο. Πίστεψέ με πως αξίζει το λαχάνιασμα που θα αισθανθείς, όσο γυμνασμένος κι αν είσαι, τη στιγμή που θ’ αντικρύζεις τη μαγευτική θέα που θα απλώνεται μπροστά σου μέσα από τις πολεμίστρες στην κορυφή του κάστρου της Αστροπλιάς.
Stay… Και του αλωνιου και του σαλονιου
Για εσένα που με γνωρίζεις προσωπικά και ξέρεις πως είμαι τύπος της άνεσης και της καλοπέρασης, ο τίτλος σίγουρα θα σε ξενίσει…Είναι γνωστό πως με τη λογική του κάμπινγκ είμαι μάλλον αρνητικά προκατειλημμένος (ίσως, βέβαια και να έχω άδικο γιατί αρνούμαι πεισματικά να το δοκιμάσω). Δεν μπορώ όμως να μην σου πω ότι το νησί της Αστυπάλαιας διαθέτει οργανωμένο κάμπινγκ, με φανατικούς μποέμ ταξιδευτές και old school hippies που το επισκέπτονται σχεδόν κάθε χρόνο. Οπότε, αν είσαι τύπος backpacker, μην μου αγχώνεσαι. Παίρνεις το πλοίο της γραμμής από Πειραιά ή από Ρόδο και φτάνεις στον επίγειο παράδεισό σου που βρίσκεται κάπου μεταξύ της Χώρας και του κόλπου της Μαλτεζάνας.
Όπως ίσως θα κατάλαβες, στο κάμπινγκ του νησιού δεν έχω μείνει ποτέ. Έχω όμως να σου προτείνω τρία καταλύματα δοκιμασμένα, άψογα και για κάθε βαλάντιο. Και όταν λέω δοκιμασμένα, πίστεψέ με, ποτέ δεν θα σου πρότεινα να μείνεις, εάν προηγουμένως δεν είχα αποκτήσει ίδιαν πείρα εγώ ο ίδιος.
Ένα από τα κορυφαία καταλύματα του νησιού, με εξαιρετική boho chic αισθητική, παροχές που θα ζήλευαν πολλά πεντάστερα ξενοδοχεία πιο κοσμοπολίτικων νησιών και θέα που κόβει την ανάσα είναι το Pylaia Boutique Hotel. Θα το βρεις σε πολύ κοντινή απόσταση από τη Χώρα, στον δρόμο προς το Λιβάδι. Σίγουρα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να βάλεις βαθιά το χέρι στην τσέπη, ειδικά αν επιλέξεις να μείνεις σε σουίτα με εσωτερική πισίνα ή εξωτερικό υδρομασάζ (ναι, διαθέτει και τέτοιες το κατάλυμα), αλλά στο λέω ειλικρινά πως το value for money έχει ένα θετικό πρόσημο. (Pylaia Boutique Hotel, Χώρα Αστυπάλαιας (τηλ.: +30 22430 61001))
Πριν από περίπου έξι χρόνια, έτυχε να μείνω σε ένα εξαιρετικό κατάλυμα στον Πέρα Γιαλό. Τότε, λοιπόν, είχα επιλέξει ως τίτλο για την κριτική μου στο TripAdvisor για το Aphrodite Studios «best value for money in Astypalaia». Δεν θα άλλαζα ούτε και μια τελεία από τα λόγια μου σε εκείνη την κριτική. Η θέα προς το κάστρο της Χώρας και τον μικρό κολπίσκο του Πέρα Γιαλού από το Aphrodite είναι ασύλληπτη. Αν είσαι πρωινός τύπος, θα σου συνιστούσα να βγεις λίγο πριν το ξημέρωμα στη βεράντα και ν’ απολαύσεις την Ανατολή του ηλίου. Θα τον δεις να ξεπροβάλλει κατακόκκινος μέσα από το Αιγαίο… (Aphrodite Studios, Πέρα Γιαλός, Αστυπάλαια (τηλ.: +30 22430 61086))
Αν τώρα είσαι από εκείνους τους ανθρώπους που στις διακοπές σου θες την απόλυτη ηρεμία και σ’ ενοχλεί ακόμα και το γλυκύτατο κλάμα ενός μωρού ή οι φωνές του μικρού Γιαννάκη που θέλει να φάει επειγόντως το δεύτερο παγωτό του μες στη μέρα, τότε θα σου πρότεινα να επιλέξεις ένα adults only κατάλυμα όπως το Chrysalis Boutique. Βρίσκεται μια ανάσα από το Akti Restaurant, για το οποίο σου έχω ήδη μιλήσει, οπότε αντιλαμβάνεσαι τη θέα που μπορεί να σου προσφέρει προς τη Χώρα και το Κάστρο της. Τα δωμάτια του Chrysalis έχουν σμιλευτεί με εξαιρετικό γούστο και η αισθητική που αποπνέει ολόκληρο το κατάλυμα είναι μοναδική…Θα πας και θα μου πεις αν είχα δίκιο. (Chrysalis Boutique – Adults Only, Πέρα Γιαλός, Αστυπάλαια (τηλ.: +30 22430 62221))
LoVe… Οι παλιες αγαπες πανε στον παραδεισο…
Αν έχεις πάει Αστυπάλαια και διαβάζεις αυτό το άρθρο, ξέρω πως δεν θα μου το συγχωρούσες ποτέ, αν δεν έβλεπες αναφορά στο καφενείο του Μουγγού. Νομίζω πραγματικά πως ο Μουγγός υπήρξε το σήμα κατατεθέν της Χώρας της Αστυπάλαιας, αν μιλάμε για παραδοσιακό comfort food. Και για να στο πω πιο απλά χωρίς περιστροφές, αν περνούσες από την Αστυπάλαια και έφευγες χωρίς να φας χταπόδι στη σχάρα ή γαριδοκεφτέδες στο τηγάνι και παραδοσιακό αιγαιοπελαγίτικο ντάκο από τον «Μουγγό», ήταν σαν να μην γεύτηκες την απλή αυθεντική κουζίνα του νησιού.
Στο εσωτερικό του καφενέ, το σκηνικό που θα συναντούσες ήταν βγαλμένο από μιαν άλλη εποχή. Σαν να είχε σταματήσει ο χρόνος κάπου εκεί στα μέσα της δεκαετίας του ‘70. Εκεί θα έβλεπες τους ηλικιωμένους ντόπιους να παίζουν το χαρτάκι τους, πίνοντας ρακές και απολαμβάνοντας μοναδικούς μεζέδες. Πάντως, είτε επέλεγες να περάσεις μεσημεράκι μετά το μπάνιο σου σε κάποια από τις υπέροχες παραλίες του νησιού, είτε βραδάκι, για να κλείσεις γευστικά τη μέρα σου, το σίγουρο είναι πως θα ‘θελες να επιστρέψεις για να δοκιμάσεις κι άλλους μεζέδες που δεν τους πρόλαβες αυτήν τη φορά.
Το πιο δύσκολο, αλλά και συνάμα πιο στενάχωρο και σίγουρα νοσταλγικό κομμάτι στο άφησα για το τέλος…Από τον Σεπτέμβριο του ‘20, ύστερα από περίπου 50 χρόνια ζωής, το εν λόγω καφενείο αποτελεί πλέον παρελθόν… Γνωρίζω πως από αυτό το καλοκαίρι το μαγαζί θα λειτουργεί ως ένας ανανεωμένος χώρος υπό νέα διεύθυνση, χωρίς όμως να μπορεί κανείς ν’ απολαύσει την cult μαγεία του παρελθόντος στους τοίχους του παραδοσιακού καφενέ…Ίδωμεν…
Το σίγουρο είναι πως για όλους εμάς που τα καλοκαίρια στην Αστυπάλαια τα είχαμε στο μυαλό μας άρρηκτα συνδεδεμένα και συνυφασμένα με όμορφες στιγμές ανεμελιάς και φιλοσοφικών συζητήσεων μεταξύ μιας παγωμένης ρακής και μιας γενναίας μπουκιάς ενός φρεσκοφτιαγμένου μεζέ στον «μουγγό», ένα κομμάτι του νησιού έχει χαθεί για πάντα…
