Ακριβώς ένα χρόνο πριν έγραφα το editorial Αυγούστου, ξορκίζοντας τον ψυχαναγκασμό των αυγουστιάτικων διακοπών. Προκαλούσα τους AnΑmnesiacs να αφεθούν στη γοητεία της άδειας πόλης του τελευταίου μήνα του καλοκαιριού. Δεν έχω αλλάξει γνώμη. Επιμένω σε αυτήν τη γοητεία, αλλά επειδή έχω την αίσθηση ότι πέρσι προκάλεσα τη μοίρα μου και καθηλώθηκα στο σπίτι, φέτος δεν θα ξορκίσω τίποτα.
Προκαλούσα τους AnΑmnesiacs να αφεθούν στη γοητεία της άδειας πόλης του τελευταίου μήνα του καλοκαιριού. Δεν έχω αλλάξει γνώμη. Επιμένω σε αυτήν τη γοητεία, αλλά επειδή έχω την αίσθηση ότι πέρσι προκάλεσα τη μοίρα μου και καθηλώθηκα στο σπίτι, φέτος δεν θα ξορκίσω τίποτα.
Προσπαθούσα, λοιπόν, να σκεφτώ τι θέλω να γράψω αυτόν τον Αύγουστο στο AnAmnesia. Ένα βράδυ, οδηγώντας στον αυτοκινητόδρομο, έπιασα τον εαυτό μου να χαμογελά με ένα τραγούδι που έπαιζε στο ραδιόφωνο. Κάποια στιγμή μέσα στον χειμώνα η ξαδέρφη μου, η Έλενα, μου είχε βάλει ν’ ακούσω αυτό το κομμάτι, το Heat Waves των Glass Animals. «Σκέψου», μου λέει, «ότι είναι καλοκαίρι, αργά το απόγευμα, εμείς στην παραλία με άμμο και αλμύρα στο σώμα, δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από την αίσθηση της ανεμελιάς του Αυγούστου και ακούγεται αυτό το κομμάτι… Στο βάθος του ορίζοντα, το ηλιοβασίλεμα». Αν και έκανε παγωνιά εκείνη τη μέρα όλη αυτή η περιγραφή μου έφερε μια ζεστασιά και ένα τεράστιο χαμόγελο.
Δυνάμωσα την ένταση της μουσικής και αποφάσισα ότι το καλοκαίρι είναι state of mind. Χωρίς κανένα summer time sadness, χωρίς καμία υπερπροσπάθεια να συμβεί κάτι μοναδικό. Το καλοκαίρι είναι στιγμές που πρέπει να μαζεύουμε στην ψυχή μας, για να μας κρατάνε συντροφιά και να μας κάνουν να χαμογελάμε τις μουντές μέρες του χειμώνα.
Δυνάμωσα την ένταση της μουσικής και αποφάσισα ότι το καλοκαίρι είναι state of mind. Χωρίς κανένα summer time sadness, χωρίς καμία υπερπροσπάθεια να συμβεί κάτι μοναδικό. Το καλοκαίρι είναι στιγμές που πρέπει να μαζεύουμε στην ψυχή μας, για να μας κρατάνε συντροφιά και να μας κάνουν να χαμογελάμε τις μουντές μέρες του χειμώνα.
Σε ό,τι μας κάνει να νιώθουμε «καλοκαίρι», λοιπόν, είναι αφιερωμένο το editorial Αυγούστου.
Θα ευχηθώ σε όλους μας όμορφα ηλιοβασιλέματα. Βουτιές σε γαλάζιες θάλασσες που θα ξεπλύνουν όλα όσα μας βαραίνουν. Σώματα με άμμο και αλμύρα που θα αγαπήσουν και θα αγαπηθούν. Βαθιές ανάσες σε σκιερά βουνά που θα ξυπνήσουν τα κύτταρά μας. Ματιές αληθινές με αυτούς που αγαπάμε και αποφασίσαμε ότι θα μείνουμε στο πλάι τους μέχρι την επόμενη στροφή. Κοκτέιλ και παγωμένες μπύρες στο φως της πανσελήνου. Βραδινά μπάνια, μεγάλες παρέες που γελάνε δυνατά, γιασεμί που μοσχομυρίζει σε αυλές με χαρούμενα πρόσωπα, μουσικές και φωτεινά χρώματα που θα γεμίσουν τις μπαταρίες μας.
Καλό μας Αύγουστο AnAmnesiacs!
Φωτογραφία: ΚΟΧΥΛΙ beach bar, Πρωταράς, Αύγουστος 2022.
