Album Covers και βινυλιο

share

Το βινύλιο αποτελούσε πάντα την αντιπροσωπευτική επιλογή των μουσικόφιλων.  Με τα χρόνια έγιναν cult τα βινύλια και όσοι έχουν συλλογή από αυτά ή ακόμα τα αγοράζουν αποτελούν την avant garde ομάδα των φίλων της μουσικής.  Πιστεύω ότι  η αγορά βινυλίου προϋποθέτει, πέραν της εκτίμησης του μουσικού περιεχομένου, και την αισθητική αξιολόγηση της εμφάνισης ενός album cover.

Τα album covers ήταν πάντα τα οχήματα για τη μεταφορά μηνυμάτων και τάσεων των καλλιτεχνών συγκεκριμένων εποχών. Μια ιστορική αναδρομή σε album covers από τη δεκαετία του 1950 μέχρι και σήμερα θα αναδείξει πιθανές τάσεις της πολιτικής και πολιτισμικής κατάστασης που επικρατούσε στην κάθε Εποχή με ευφάνταστο και, αρκετές φορές, με καυστικό τρόπο.

Μια ιστορική αναδρομή σε album covers από τη δεκαετία του 1950 μέχρι και σήμερα θα αναδείξει πιθανές τάσεις της πολιτικής και πολιτισμικής κατάστασης που επικρατούσε στην κάθε Εποχή με ευφάνταστο και, αρκετές φορές, με καυστικό τρόπο.

Η αναγραφή των στίχων στο εσωτερικό των covers λειτουργούσε ως ένα επιπλέον κίνητρο για την αγορά βινυλίου.  Γενικότερα τα album covers αντιπροσώπευαν συνήθως τα εσώψυχα των καλλιτεχνών/μουσικών, κυρίως αυτών που είχαν κάτι ιδιαίτερο να πουν στους οπαδούς τους. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται επιστροφή στο βινύλιο και υπάρχει ραγδαία ανάπτυξη στις πωλήσεις, φέρνοντας και πάλι στο προσκήνιο τη σημαντικότητα των album covers.

Τα album covers περιγράφουν Ιστορία και αποκτούν φανατικούς oπαδούς σε κάθε εποχή, αφού έχουν την ιδιότητα να δημιουργούν στον φίλο της Μουσικής την έννοια της δέσμευσης και ταύτισης, τόσο με το περιεχόμενο, όσο και με την εικόνα που προσφέρουν.    

Τα album covers περιγράφουν Ιστορία και αποκτούν φανατικούς oπαδούς σε κάθε εποχή, αφού έχουν την ιδιότητα να δημιουργούν στον φίλο της Μουσικής την έννοια της δέσμευσης και ταύτισης, τόσο με το περιεχόμενο, όσο και με την εικόνα που προσφέρουν.    

Στη δική μου περίπτωση, η πρώτη μου επαφή με το Album των King Crimson In the Court of the Crimson King, την απαρχή της ψυχεδελικής Ροκ, αλλά και με το Dark Side of the Moon των Pink Floyd,άνοιξαν ένα τεράστιο διάδρομο ενδιαφέροντος, μουσικά και οπτικά για τα Album Covers, που μέχρι και σήμερα παραμένουν πολύ σημαντικά στην αξιοποίηση του χρόνου που διαθέτω για τον εαυτό μου.

Αυτά που πραγματικά ξεχωρίζουν παραμένουν σημεία αναφοράς και, σε αρκετές περιπτώσεις, θεωρούνται έργα τέχνης και απολαμβάνουν αναγνώρισης από μουσικόφιλους αλλά και από κριτικούς τέχνης. Μικρό το δέμας αλλά τεράστιο σε επίδραση στο χώρο της Μουσικής το πετυχημένο και ξεχωριστό Album Cover. Η αναθέρμανση του ενδιαφέροντος του κοινού για τα βινύλια αποτελεί πιστεύω σημείο αναφοράς, τόσο για τους πιστούς οπαδούς του βινυλίου αλλά και για νέους φίλους της μουσικής που αρχίζουν να ανακαλύπτουν τη μαγεία των Album Covers. 

Πιο κάτω καταγράφω τα 25,  κατά την άποψη μου, σημαντικά Album Covers, που συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να δημιουργούν συναίσθημα προσμονής  για το περιεχόμενο και ταυτόχρονα οπτικής ικανοποίησης για την εικόνα που προβάλουν.

1.  The Beatles, Abbey Road,1969.

2.  The Velvet Underground and Nico,1967

3.  Pink Floyd, Dark Side of the Moon,1973

4.  Led Zeppelin, Led Zeppelin 1,1969

5.  The Beatles, Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Band,1967

6.  Nirvana, Nevermind,1991

7.  Fleetwood Mac, Rumors,1977

8.  The Clash, London Calling,1979

9.  David Bowie, Aladdin Sane,1973

10.  Bruce Springsteen, Born in the USA,1984

11.  The Rolling Stones, Sticky Fingers,1971

12. Pink Floyd, Wish You Were Here,1975

13.  Madonna, True Blue,1986

14.  Grace Jones, Island Life,1985

15.  Metallica, Master of Puppets,1986.

16.  Jethro Tull, Aqualung, 1971

17.  Genesis, A trick of the Tail,1976

18.  Elvis Presley, Elvis Presley,1956

19.  Rage Against The Machine, Rage Against The Machine,1992

20. Santana, Abraxas, 1970

21.  10 CC, Deceptive Bends,1977

22.  King Crimson, In the Court Of The Crimson King,1969

23.  Blink-182, Enema of the State,1999

24.  Iron Maiden, The Number of the Beast, 1982

25.  Evanescence, Fallen,2003

Φωτογραφία:  Original Album Cover – King Crimson, “In the court of Crimson King”, 1969

Λήψη: Αειθαλής @aeithalis7, Λευκωσία, Οκτώβρης 2021

Αειθαλης

Αειθαλης

Ο Αειθαλής γεννήθηκε στη μακρινή όσο και κοντινή δεκαετία του 1960. Παιδί από οικογένεια με αρχές και αξίες πίστευε από νωρίς στον Άνθρωπο και στο ό,τι καλό πρεσβεύει η ανθρώπινη φύση. Πέρασε από την παιδική ηλικία στην εφηβεία βίαια, αφού η εισβολή και κατοχή άφησαν ενοχές και ανεκπλήρωτες επιθυμίες, ακόμη και σήμερα νωπές και ζωντανές, στο μυαλό του. Σπούδασε στο εξωτερικό και έμαθε να εκτιμά τρόπους ζωής και συμπεριφορές διαφορετικές από τον τόπο του. Εργάστηκε σε χώρες φιλελεύθερες και έμαθε την αξία την ανοχής αλλά και του σεβασμού και σιγά-σιγά βρήκε τον τρόπο να επιστρέψει στο νόστιμο ήμαρ. Παντρεύτηκε από έρωτα και αγάπη και ευτύχησε να κτίσει τη δική του οικογένεια με μια έξυπνη και ικανή όσο και όμορφη σύζυγο με δύο θαυμάσια παιδιά. Μάζεψε εμπειρίες και εικόνες, εμπλούτισε τη φαρέτρα του με καλοπροαίρετα όπλα και εφόδια και συνεχίζει ακόμη και σήμερα να επιζητεί το καλό ως Πολεμιστής της Αλήθειας. Η στήλη του Αειθαλή θα καταπιάνεται με τη Μουσική και ιδιαίτερα με τη ΡΟΚ Μουσική αφού η ενασχόληση του ξεκινά από τα παιδικά χρόνια και συνεχίζει να τον συντροφεύει και σήμερα στα πιο ώριμα πλέον χρόνια του.

Αρχή μιας νέας εποχής και θέλουμε μέσα από το AnAmnesia να δημιουργήσουμε μια κοινότητα, με την οποία θα μοιραζόμαστε όλα όσα αγαπάμε. Οι λέξεις της Ελένης θα γίνονται ιστορίες, οι περιπέτειες του Κρις θα ζωντανεύουν χώρες και πόλεις και η μουσική του Αειθαλούς θα μας ταξιδεύει ξανά και ξανά σε ό,τι καλό έχουμε μέσα στην ψυχή μας!

Follow us