Ο Έκτορας άνοιξε προσεκτικά την πόρτα του δωματίου 2608 και την έκλεισε πίσω του απαλά, προχωρώντας στα σκοτεινά.. Ξεντύθηκε με γρήγορες αλλά προσεκτικές κινήσεις και ξάπλωσε δίπλα στη Νικόλ… Ήξερε πως αυτή, κλασικά, κοιμάται βαριά, έτρεμε όμως στην ιδέα και μόνο ότι μπορεί να την είχε ξυπνήσει…

– Τι έγινε αγάπη μου; είπε εκείνη μισοζαλισμένη από τον βαθύ ύπνο.
– Τίποτα… Δεν είχα ύπνο και ανέβηκα για λίγο στο rooftop ν’απολαύσω το ξημέρωμα…Κοιμήσου τώρα!

Της έδωσε ένα πεταχτό φιλί στο μέτωπο, γεμάτο ενοχές, και ψέλλισε ένα ξεψυχισμένο «σ’αγαπώ»… Ήταν σίγουρος πως, το πρωί που θα ξυπνούσαν, η Νικόλ δεν θα θυμόταν καν αυτήν τη μισόλεπτη τυπική κ τόσο ανούσια στιχομυθία… Άλλωστε, τους τελευταίους μήνες είχαν απομακρυνθεί συναισθηματικά… το ήξεραν καλά και οι δυο τους, αλλά ήταν αυτή η συνήθεια και η «ασφάλεια» της μακρόχρονης σχέσης που δεν τους άφηνε να το παραδεχτούν φωναχτά…

Και οι δυο τους ήταν πετυχημένοι επαγγελματικά. Αυτός είχε πρόσφατα πάρει προαγωγή στην εταιρεία Forex, όπου εργαζόταν τα τελευταία 11 χρόνια! Αυτή, αρχισυντάκτρια σε περιοδικό μόδας!

Ο Έκτορας κοντά στα 40, γοητευτικός και χορτασμένος από εμπειρίες στη ζωή, με καλές σπουδές και μεγαλωμένος μέσα σε μια εύπορη οικογένεια…γεμάτος φιλοδοξίες… Ήθελε από μικρός να φτάσει πολύ ψηλά…τον ένοιαζε να μπορεί να νιώθει ανεξάρτητος και να μην δίνει το δικαίωμα σε κανέναν να πει πως ζει με τα λεφτά του μπαμπά! Τον βοήθησε, βέβαια, αρκετά και η τύχη! Ο ίδιος δεν το παραδεχόταν πως ήταν θέμα τύχης… Ήταν από τους πρώτους που πίστεψαν στο θαύμα του Bitcoin… και του βγήκε! Γι’αυτό και όλοι στην εταιρεία τον σέβονταν για το αλάνθαστο επενδυτικό του ένστικτο…

Η Νικόλ, στα 35 της, θεωρούνταν το κορίτσι θαύμα στο περιοδικό! Οι κακές γλώσσες, βέβαια, έλεγαν πάντα πως τη θέση της αρχισυντάκτριας την «κέρδισε» σε τόσο μικρή ηλικία χάρη στη συμπάθεια του εκδότη, ο οποίος εκτιμούσε ιδιαίτερα την εξωτική και, ομολογουμένως, εξωπραγματική ομορφιά της. Άλλωστε, η εμπειρία της στον χώρο δεν δικαιολογούσε την τόσο γρήγορη ανέλιξή της… Kορίτσι της επαρχίας, κατέβηκε στην Αθήνα στα 18 της για να σπουδάσει στη Φιλοσοφική, αλλά γρήγορα την κέρδισε ο χώρος της μόδας και της showbiz! Ξεκίνησε να γράφει στο περιοδικό μόδας για το χαρτζιλίκι της, γιατί ο πατέρας της, ο κυρ Στέλιος, ένας μεροκαματιάρης μανάβης σε επαρχιακή πόλη της Μακεδονίας, δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να της παρέχει «τα λούσα και τα φρου-φρου της», όπως έλεγε… Της είχε όμως αδυναμία και πάντα καμάρωνε που η μονάκριβη Νικολίτσα του είχε γίνει “«αρχισυντάκτισσα» κάτω στην Αθήνα”…

Ο Έκτορας και η Νικόλ γνωρίστηκαν 6 χρόνια πριν, τυχαία, σε μια έκθεση φωτογραφίας στην Τεχνόπολη, στο Γκάζι. Αυτός είχε πάει γιατί είχε πάθος με τη φωτογραφία… Ανέκαθεν έλεγε πως τον χαλαρώνει, τον ηρεμεί, του προσφέρει εκείνο το πολυπόθητο άδειασμα του μυαλού που τόσο πολύ του στερούσε εδώ και χρόνια η ένταση της δουλειάς… Εκείνη ήθελε να δει τα έργα μιας καλής της φίλης… Ή, τουλάχιστον, αυτή ήταν η πρόφαση, η αφορμή… Κατά βάθος, όμως, πήγε γιατί της άρεσαν οι κοσμικότητες… Λάτρευε να συναναστρέφεται με κόσμο, να συγχρωτίζεται με ανθρώπους της Τέχνης, της κουλτούρας, αλλά και της υψηλής κοινωνίας… Τότε ήταν ακόμα μια απλή συντάκτρια στο περιοδικό… Αισθανόταν, λοιπόν, πως κάπως έτσι «ξέπλενε» τη μικροαστική, επαρχιώτικη καταγωγή της.

Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά…και για τους δυο… Δεν χρειάστηκε καν να τους συστήσει κανείς… Στάθηκαν μπροστά σε μια φωτογραφία της Ανδριάνας, της φίλης της Νικόλ… Oι κλεφτές ματιές και των δυο έδωσαν αφορμή στον Έκτορα να πιάσει κουβέντα…

– Υπέροχη λήψη, δεν συμφωνείτε;

Η βαθειά και άκρως αρρενωπή χροιά της φωνής του, έκανε τη Νικόλ ν’ανατριχιάσει…

– Ναι, ναι…έχετε δίκιο…φίλη μου είναι…κολλητή μου από τα χρόνια της Φιλοσοφικής…από τότε της άρεσε η φωτογραφία…έχει καλό χέρι…και την παίρνουμε και σε δουλειές στο περιοδικό… Eγώ ξέρετε εργάζομαι σε περιοδικό μόδας…είμαι συντάκτρια…

Ο Έκτορας χαμογέλασε…ήξερε πως αυτή η «φλυαρία» της νεαρής κοπέλας σήμαινε πως την είχε ήδη γοητεύσει…και δεν τον χαλούσε καθόλου να κάνει μια δοκιμή με τη μικρούλα… Εξάλλου, έλαμπε ολόκληρη και εκείνου πάντα του άρεσαν οι εντυπωσιακές γυναίκες!

Έδωσε το χέρι του για να συστηθεί… Στην πραγματικότητα όμως ήθελε να επιβεβαιώσει από αυτήν τη χειραψία πως το θύμα είχε ήδη πέσει στα δίχτυα του! Η Νικόλ έτρεμε ολόκληρη… Μόλις χθες είχε δει το “Sex and the City” the movie και έλεγε στις φίλες της πόσο πολύ ταυτίζεται με την Carrie Bradshaw και πόσο πολύ θα ήθελε να βρει τον δικό της Mr. Big…

– Νικόλ Καστανίδου, χάρηκα! «και τα λέγε η Άση Μπήλιου χθες..με την Αφροδίτη στον Ταύρο θα έχω καινούριες γνωριμίες…και μετά σου λένε να μην πιστεύεις στα ζώδια…γίνεται; δεν γίνεται», μονολόγησε…
– Τόσο πολύ σας συνεπήρε η φωτογραφία της φίλης σας; είπε ο Έκτορας που είδε τη Νικόλ να είναι κάπως χαμένη στις σκέψεις της.
– Όχι, όχι…δηλαδή θέλω να πω ναι…είναι εκπληκτική… Σας είπα έχει καλό χέρι η Αντριάνα…πάντα αυτήν εμπιστεύομαι για τις φώτος που ανεβάζω στο Instagram! Εσείς έχετε Instagram; είπε με μια γλυκιά αφέλεια, συνοδευόμενη από το έμφυτο νάζι που την χαρακτήριζε…
– Εννοείται πως έχω… Λατρεύω τη φωτογραφία και μου αρέσει να ταξιδεύω και να φωτογραφίζω… Οπότε, το Instagram μού ταιριάζει πολύ…είναι το αγαπημένο μου από τα social media!
– Nicole_Kast…με e στο τέλος το Νικόλ… εγώ ήθελα χωρίς το e αλλά μου το είχαν πάρει…όλο έτσι γίνεται…και στο Facebook πάλι με πρόλαβαν… Ήθελα να’ξερα ποια είναι αυτή που έχει το ίδιο ονοματεπώνυμο και μου τα κλέβει…

Ο Έκτορας απλά χαμογέλασε συγκαταβατικά και της είπε:

– Cloudchaser…
– Τι; έτσι απλά; εμμμ..χμμ…ωραίο…ωραίο…καλλιτεχνικό…θα σας ακολουθήσω… Θα έχετε σίγουρα ωραίες φώτος από τα ταξίδια που είπατε πως κάνετε…μου αρέσουν κι εμένα τα ταξίδια, αλλά ξέρετε είναι δύσκολα με τις άδειες στη δουλειά… Τα καλοκαίρια όμως πάντα Μύκονο…την αγαπώ! Και μου ’λεγε ο μπαμπάς να γίνω καθηγήτρια ή δασκάλα… Εγώ, ξέρετε, τελείωσα τη Φιλοσοφική, εδώ στο Καποδιστριακό, αλλά ΑΣΕΠ δεν έδωσα…δεν μπορώ άλλες εξετάσεις…και επειδή μου αρέσει η μόδα, άρχισα να γράφω στο περιοδικό…

Μετά το πρώτο ραντεβού, ξεκίνησαν να βγαίνουν όλο και πιο συχνά… Ταίριαζαν πολύ εμφανισιακά… Όλοι τους το έλεγαν… Οι χαρακτήρες τους, βέβαια, ήταν «η μέρα με τη νύχτα», αλλά η Νικόλ πάντα έλεγε στις φίλες της πως αυτό είναι που κάνει πιο πικάντικη και ενδιαφέρουσα τη σχέση τους… “Όπως η Karrie με τον Mr.Big, ρε κορίτσια…άμα ήμασταν ίδιοι με τον Έκτορα θα βαριόμουν…”

Και, πλέον, τις φώτος για το Instagram της τραβούσε ο Έκτορας… Η Αντριάνα, η φίλη της, είχε μετακομίσει πριν τρία χρόνια στη Νέα Υόρκη και άρα έχασε “την προσωπική της insta photographer”, όπως της άρεσε να την αποκαλεί… Μύκονο συνέχισε να πηγαίνει η Νικόλ, πότε με τις φίλες της και πότε με τον Έκτορα… Άλλωστε, ήταν και δικό του αγαπημένο νησί, μια που συνήθιζαν να πηγαίνουν εκεί οικογενειακώς από τότε που ο Έκτορας ήταν μικρό παιδί… Ο νονός του είχε μια βίλα στον Πάνορμο, οπότε νοερά είχε συνδέσει το νησί με ανέμελες καλοκαιρινές διακοπές των παιδικών του χρόνων…

Η πτήση της United Airlines από Νέα Υόρκη είχε μόλις προσγειωθεί στο Ελευθέριος Βενιζέλος… Είχαν περάσει εννέα ολόκληρες ώρες και ενώ η Νικόλ κοιμόταν σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, σαν να μην υπάρχει αύριο, ο Έκτορας δεν είχε καταφέρει να κλείσει μάτι…
Η στιγμή που του ανακοίνωνε η Αντριάνα πως είναι έγκυος στο δικό του παιδί και πως θα τα αποκάλυπτε όλα στη Νικόλ τον είχε στοιχειώσει… Βγήκε εκτός εαυτού… Ένιωθε πως, αν την άφηνε να μιλήσει, θα του κατέστρεφε τη ζωή… Όχι, δεν θα την άφηνε να του καταστρέψει τη ζωή που με τόσο κόπο είχε χτίσει… Δεν ήθελε να της κάνει κακό, μα δεν γινόταν αλλιώς… Εξάλλου, ποιος θα το μάθαινε…; Τίποτα… Θα ήταν ένα απλό ατύχημα σαν αυτά που συμβαίνουν συχνά εκεί πλάι στο ποτάμι… Και όλα θα ξεχνιόντουσαν… Και όλα θα ήταν πάλι ήρεμα και τακτοποιημένα, όπως πρώτα…

– Πάντως, αγάπη μου, να ξέρεις πως ήταν απαράδεκτο που πάλι πήγαμε Νέα Υόρκη και πάλι δεν ήθελες να βρεθούμε με την Αντριάνα! Αφού στην αρχή τη συμπαθούσες… Απορώ τι σε πιάνει ώρες ώρες… Κι αυτή η χαζή, ενώ μόλις έμαθε ότι θα πάμε από τα μέρη της, με είχε ζαλίσει να βρεθούμε, είναι εδώ και πέντε μέρες εξαφανισμένη… Είδες ε; Της έκανα tag που ήμασταν για brunch στο Μπρούκλιν και ούτε καν το αποδέχθηκε…και δεν έχει ανεβάσει ούτε και ένα story στο Insta, ρε μωρό… Αλλά μάλλον ζει τον έρωτά της, μ’αυτόν τον Κουβανό και γι’αυτό ούτε φωνή ούτε ακρόαση…τι να πεις…; έτσι είμαστε εμείς τα κορίτσια όταν ερωτευόμαστε…χανόμαστε από προσώπου γης… Συμφωνείς;
– Ναι, αγάπη μου… Συμφωνώ…
– Θα προχωρήσεις εσύ να παραλάβεις τις αποσκευές; Εγώ θα πάω μια τουαλέτα να φρεσκαριστώ! Εννιά ώρες ταξίδι… Φαίνομαι χάλια… Θα έρθω να σε βρω… Να με περιμένεις…

Και ο Έκτορας ήταν κουρασμένος, αλλά πιο πολύ ένιωθε χαμένος…βυθισμένος στις σκέψεις του…

– Ο κύριος Έκτορας Μελάς; ακούστηκε ξαφνικά μια βραχνή φωνή με αυστηρό τόνο.
– Ο ίδιος…τι συμβαίνει;
– Ακολουθήστε μας, παρακαλώ… Συλλαμβάνεστε με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από πρόθεση της Αντριάνας Παπαϊωάννου, κατοίκου Νέας Υόρκης, που αγνοούνταν από τις 12 Νοεμβρίου… Το πτώμα της εντοπίστηκε χθες τα ξημερώματα από περαστικούς στις όχθες του Ποταμού Χάντσον…