Ανέκαθεν προτιμούσα να μένω σε άδειες πόλεις τον Αύγουστο. Οι εξορμήσεις μου επέλεγα να γίνονται Ιούλιο. Όταν όλοι ακόμα βρίσκονταν στον πυρετό της ανυπομονησίας και της προετοιμασίας, εγώ έφευγα και, όταν όλοι ετοίμαζαν βαλίτσες, επέστρεφα στην άδεια πόλη. Όλες οι πόλεις όπου έζησα εκπέμπουν άδειες μια γοητεία. Ξαφνικά μπορείς να κυκλοφορήσεις κάτω από άλλες συνθήκες και να αντιληφθείς πράγματα τα οποία, στον καθημερινό παλμό των υπόλοιπων 11 μηνών του χρόνου, δεν έχεις την ευκαιρία και τον χρόνο να το κάνεις.
Όλες οι πόλεις όπου έζησα εκπέμπουν άδειες μια γοητεία. Ξαφνικά μπορείς να κυκλοφορήσεις κάτω από άλλες συνθήκες και να αντιληφθείς πράγματα τα οποία, στον καθημερινό παλμό των υπόλοιπων 11 μηνών του χρόνου, δεν έχεις την ευκαιρία και τον χρόνο να το κάνεις.
Λευκωσία, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Λεμεσός… όταν αδειάζουν οι δρόμοι και κλείνουν όλες οι πόρτες και τα παράθυρα, εσύ μπορείς να φτιάξεις ένα δικό σου «παραμύθι». Μπορείς να χαθείς στην απόλυτη ιδιοκτησία μιας πόλης, που αισθάνεσαι ότι δικαιωματικά σου ανήκει και επιτέλους την έχεις με έναν δικό σου μοναδικό τρόπο, επειδή είναι άδεια.
Για τον Αύγουστο και για όσους επιλέξουν ή αναγκαστούν να μείνουν στην πόλη, προτείνω τρεις ταινίες, για να ξορκίσουν τον ψυχαναγκασμό των Αυγουστιάτικων διακοπών. Τρεις ταινίες οι οποίες κατατάσσονται στο δικό μου top list (καλοκαιρινού) ελληνικού κινηματογράφου.
Για τον Αύγουστο και για όσους επιλέξουν ή αναγκαστούν να μείνουν στην πόλη, προτείνω τρεις ταινίες, για να ξορκίσουν τον ψυχαναγκασμό των Αυγουστιάτικων διακοπών. Τρεις ταινίες οι οποίες κατατάσσονται στο δικό μου top list (καλοκαιρινού) ελληνικού κινηματογράφου.
Φτηνά τσιγάρα (1999) Ρένος Χαραλαμπίδης
Στην ταινία αυτή για πρώτη φορά είδα τον Κύπριο ηθοποιό Μάριο Ιωάννου, σε μια καταπληκτική σκηνή, να ενσαρκώνει ένα φοβερό χαρακτήρα. Θυμάμαι ότι μετά μονοπώλησε το ενδιαφέρον της συζήτησης μεταξύ της παρέας αυτός ο Κύπριος και ο τρόπος που έπαιξε στην ταινία. Με τον Μάριο γνωριστήκαμε μετά από χρόνια, σε μια τυχαία συγκυρία και γίναμε φίλοι. Εξέφρασα άμεσα τον θαυμασμό μου για τα Φτηνά Τσιγάρα και μου επιβεβαίωσε πως, όντως, γυρίστηκε η ταινία σε μια άδεια Αθήνα, όπου ακόμα είχαν δραχμές και δεν υπήρχε μετρό. Τότε Αύγουστο κανείς δεν περνούσε βράδυ από την Πλατεία Συντάγματος τις πρώτες πρωινές ώρες και γι’ αυτό υπάρχουν αυθεντικά πλάνα στην ταινία.
Δεκαπενταύγουστος (2001) Κωνσταντίνος Γιάνναρης
Με την ταινία αυτή «κόλλησα». Την έχω δει άπειρες φορές και πάντα έχω τα ίδια συναισθήματα (εδώ έγκειται και η καλλιτεχνική επιτυχία πιστεύω) όπως και με όλες τις ταινίες του Γιάνναρη. Ίσως αυτή η ταινία να αποτελεί την πιο έντονη και αυθεντική απεικόνιση των ημερών της γιορτής του Δεκαπενταύγουστου στην Ελλάδα. Η ιστορία ξεκινά όταν μια πολυκατοικία αδειάζει από τους ενοίκους για τις Αυγουστιάτικες διακοπές. Ένας έφηβος, διαρρήκτης και δραπέτης, καταλαμβάνει την πολυκατοικία, εισβάλλοντας στα άδεια διαμερίσματα και ανακαλύπτει τα μυστικά και τις επιθυμίες των ενοίκων.
Τσίου (2005) Μάκη Παπαδημητράτου
Ο «Τσίου» είναι ένας νέος εθισμένος στις ναρκωτικές ουσίες και ψάχνει τη δόση του, Αύγουστο, στην Αθήνα, ενώ όλοι έχουν φύγει διακοπές. Το μαύρο χιούμορ εναλλάσσεται με μεγάλες αλήθειες, με σκηνικό την άδεια πόλη, δημιουργώντας μια ταινία που θα θυμάσαι για πάντα ότι την είδες.
Για όσους φύγουν για Αυγουστιάτικες διακοπές εύχομαι καλή ξεκούραση και καλό γέμισμα μπαταρίας – ψυχικής κυρίως.
Το AnAmnesia θα σας κρατήσει συντροφιά όλο τον Αύγουστο με ταξίδι, μουσική και λογοτεχνία οπότε stay tuned and spread the word!
Καλές διακοπές Anamnesiacs!
Η φωτογραφία του Αυγουστιάτικου editorial είναι από μια γειτονιά της Πλάκας (Αθήνα) και είναι λήψη του Chris Mylonas aka @skieswanderer
