City Break στην Αιώνια Πόλη…
Τη Ρώμη την αγαπώ, δεν θα στο κρύψω… Ίσως γι’ αυτό και τα όσα θα σου γράψω σ’ αυτό το μικρό μου αφιέρωμα θα είναι κάτι παραπάνω από υποκειμενικά. Είναι σαν να ζητάς από κάποιον που είναι ερωτευμένος να σου μιλήσει με αντικειμενικότητα για το πρόσωπο που του έχει κλέψει την καρδιά και το μυαλό. Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι θα σου μιλήσει με λόγια κολακευτικά, με λόγια αγαπησιάρικα, θα στα λέει όλα κάπως παραφουσκωμένα… και άντε μετά εσύ να καταλάβεις τι απ’ όλα όσα σου λέει ο ερωτοχτυπημένος ισχύουν στ’ αλήθεια και τι όχι…
Δεν θέλω όμως να τρομάζεις, AnAmnesiac μου… Αισίως, έχω επισκεφθεί την αιώνια πόλη 7-8 φορές so far, οπότε θέλω να ξέρεις πως σου έχω φυλαγμένα τα καλύτερα tips, για να πας και να περάσεις υπέροχα…έστω κι αν έχεις στη διάθεσή σου απλώς ένα long weekend και θες να το αξιοποιήσεις κάνοντας ένα από το πιο κλασικά και iconic city breaks που κυκλοφορούν εκεί έξω…
Για αρχή, να σου πω ότι το να φτάσεις στη Ρώμη είναι κάτι παραπάνω από εύκολο και αρκετά οικονομικό σε σχέση με το εάν επέλεγες να επισκεφθείς άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και must go προορισμούς στη Γηραιά Ήπειρο. Ανάλογα με την εταιρία που θα επιλέξεις να πετάξεις, θα φτάσεις είτε στο αεροδρομιο Fiumicino (Leonardo da Vinci (FCO)), που είναι το μεγαλύτερο και πιο εύκολα προσβάσιμο από/προς το κέντρο της πόλης , είτε στο Ciampino (CIA), που εξυπηρετεί κυρίως πτήσεις χαμηλού κόστους και συνδέεται με τον Κεντρικό Σταθμό Termini της Ρώμης με λεωφορείο.
Εσύ φίλε μου AnAmnesiac που πετάς από Αθήνα, έχεις το προνόμιο να επιλέξεις μεταξύ αρκετών καθημερινών απευθείας πτήσεων της Aegean, της SkyExpress, της Alitalia και της Ryanair. Από Θεσσαλονίκη, Πάφο και Λάρνακα τα πράγματα είναι κάπως πιο περιορισμένα, καθώς οι απευθείας πτήσεις δεν είναι καθημερινές και τις εκτελούν αντίστοιχα η Ryanair και η Wizzair.
Ο λόγος, βέβαια, που αναφέρομαι μόνο στις απευθείας πτήσεις είναι πως, αν σκέφτεσαι να πας κάπου για city break και έχεις διαθέσιμες μονάχα 2-3 μέρες, είναι κρίμα να χάσεις πολύτιμο χρόνο σε ανταποκρίσεις και αίθουσες αναμονής των αεροδρομίων.
Σε ό,τι αφορά το πότε είναι η καλύτερη περίοδος για να επισκεφτείς την αγαπημένη Ρώμη, δεν πρόκειται να σου πω το κοινό και τετριμμένο πως κάθε εποχή είναι ιδανική για την Αιώνια Πόλη ή πως όλες οι εποχές έχουν τη δίκη τους χάρη. Η αλήθεια είναι πως αν επιλέξεις το φθινόπωρο ή την άνοιξη σίγουρα θα απολαύσεις την πόλη με μεγαλύτερη άνεση και με τις ιδανικότερες καιρικές συνθήκες.
Βέβαια, για έναν περίεργο λόγο (ή και όχι) στη μετά-COVID εποχή πολλά δεδομένα έχουν αλλάξει. Χαρακτηριστικό ως προς αυτό είναι το γεγονός ότι την τελευταία φορά που επισκέφτηκα την ιταλική πρωτεύουσα ήταν μες στο κατακαλόκαιρο και όλως περιέργως ο κόσμος στους δρόμους ήταν πολύ λιγότερος και οι βόλτες απολαυστικές. Φωτογράφιζα άδειους δρόμους και έχω εικόνες με τα πλέον διάσημα αξιοθέατα, σε ώρες αιχμής με ελάχιστο ως και καθόλου κόσμο. Ίσως, βέβαια, να έπαιξε ρόλο και η καλή μου τύχη, καθώς ο καιρός δεν θύμιζε σε τίποτα τα ζεστά και γεμάτα υγρασία καλοκαίρια στα οποία με είχε συνηθίσει η, κατά τα άλλα, υπέροχη Ρώμη. Εκτός πάλι κι αν μου το χρώσταγε και ήθελε να μου ανταποδώσει τη μεγάλη αγάπη που της δείχνω εδώ και πολλά χρόνια…
eAt… pizza, pasta, antipasti etc.
Ποια είναι τα δυο πρώτα πράγματα που σου έρχονται στο μυαλό, όταν κάποιος αναφέρει τη λέξη Ιταλία ή Ρώμη και σου μιλά για φαγητό; Εμένα πάντως αβίαστα μου έρχονται οι λέξεις pizza και pasta. Και είναι σίγουρο πως θα το θεωρήσεις σχεδόν αδιανόητο να επισκεφθείς την πατρίδα της πίτσας και της μακαρονάδας χωρίς να δοκιμάσεις τις καλύτερες επιλογές από το κάθε είδος.
Για αρχή σου έχω κάτι απόλυτα αυθεντικό, απλό και φινετσάτο στην περιοχή Regola, στο κέντρο της πόλης. Στο Antico Forno Roscioli, η πίτσα μπορεί μεν να σερβίρεται με το κομμάτι, αλλά ψήνεται σε πλάκες μήκους πέντε μέτρων. Κάποιες πίτσες είναι απλά καρυκευμένες, με ελαιόλαδο και αλάτι – αυτό το αριστούργημα θα το ψάξεις με το όνομα pizza bianca, και είναι αυτό που ο φούρνος κάνει καλύτερα – ενώ κάποιες άλλες έχουν γαρνιτούρες. Από τις πίτσες με γαρνιτούρες, η pizza rossa, η οποία είναι αλειμμένη με μια ευφάνταστη και ιδιαίτερη σάλτσα ντομάτας, είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετική. Θα παραγγείλεις μέσα τα κομμάτια που θες να γευτείς και στη συνέχεια θα πάρεις τον δίσκο σου στα τραπέζια έξω, όπου μπορείς να σταθείς όρθιος και να γευματίσεις σαν γνήσιος Ιταλός. Η pizza rossa είναι ιδανική για να την πάρεις μαζί σου, ενώ η pizza bianca είναι καλύτερο να καταναλώνεται επί τόπου, κατευθείαν από το φούρνο. Θα με θυμηθείς…
(Antico Forno Roscioli, 34 Via dei Chiavari, 00186, Regola – Roma. tel. +39 06 68640 45)
Στο Trastevere θα πας οπωσδήποτε… Μην το αμελήσεις…Ιδίως αν θες να γευτείς καλό και ποιοτικό φαγητό, να πιεις φίνο ιταλικό κρασί ή ν’απολαύσεις aperitivo με antipasti. Είναι μια από τις αγαπημένες μου περιοχές στην πόλη και είμαι βέβαιος πως θα γίνει και δίκη σου αγαπημένη. Εκεί λοιπόν, κάπου στη νότια άκρη της συνοικίας θα συναντήσεις την Tavernaccia da Bruno. Μην αφήσεις επ’ουδενί τη θέση του μαγαζιού απέναντι από τα McDonald’s να σε αποθαρρύνει. Πίστεψέ με, η επίσκεψη στην Tavernaccia da Bruno αξίζει κάθε βήμα που θα κάνεις για να φτάσεις στην απομονωμένη νότια άκρη του Trastevere. Το μαγαζί άνοιξε το 1968 από τον μάγειρα Bruno Persiani από την Umbria και σήμερα το διευθύνουν οι δύο Ρωμαίες κόρες του. Το προσωπικό είναι απίστευτα ευγενικό τόσο με τους επισκέπτες όσο και με τους θαμώνες, ενώ το φαγητό προετοιμάζεται με μεγάλη σπουδή και φροντίδα στην κουζίνα και στον ξυλόφουρνο πίτσας.Το σιγοψημένο μοσχαρίσιο στήθος και το γουρουνόπουλο είναι δύο από τα καλύτερα πιάτα κρέατος στην πόλη. Επειδή όμως σου υποσχέθηκα πως θα φας ονειρεμένα ζυμαρικά, μην ξεχάσεις να παραγγείλεις είτε τις θεϊκές παπαρδέλες με αγριογούρουνο είτε το απλό και τίμιο cacio e pepe.
(La Tavernaccia, Vía Giovanni da Castel Bolognese, 63, 00153 Trastevere – Roma. tel. +39 06 5812792)
Αν βέβαια, βαριέσαι το πολύ περπάτημα και θες να μείνεις τελείως κεντρικά, σου συστήνω ανεπιφύλακτα έναν χώρο που με κέρδισε. Το Salotto 42 ήταν η φετινή μου ανακάλυψη στο ιστορικό κεντρο της Ρώμης. Σε μια από τις αγαπημένες μου γωνιές της πόλης, στην Piazza di Pietra, λίγα βήματα από το Pantheon, θα το βρεις εύκολα, αλλά δύσκολα θα το προσπεράσεις… Ωραίες μουσικές, εξαιρετικά cocktails, casual chic παρουσίες και ιδιαίτερα finger food και ιταλικά antipasti που σίγουρα θα σε κάνουν να θες να επιστρέψεις…Χρειάζεται οπωσδήποτε να κάνεις κράτηση, ιδιαίτερα αν θες να το επισκεφτείς απόγευμα ή βράδυ.
(Piazza di Pietra, 42, 00186 Roma. tel. +39 06 67858 04)
Το πιο διάσημο tiramisu της πόλης θα το φας το πιο ιστορικό καφέ της Ρώμης, στο Antico Caffè Greco, το οποίο μάλιστα, όπως μαρτυρά, άλλωστε και το όνομά του, έχει άρωμα ελληνικό, καθώς ιδρύθηκε το 1760 από τον Έλληνα Νικόλα ντέλλα Μανταλένα. Θα το βρεις στον ακριβότερο ίσως δρόμο της ιταλικής πρωτεύουσας, στη Vía dei Condotti, μια ανάσα από τη διάσημη Piazza di Spagna. Το εσωτερικό του Café Greco θυμίζει έντονα γκαλερί ή ακόμα και μουσείο, κάτι που σίγουρα θα σου δώσει αφορμή για πολλές φωτογραφικές λήψεις εντός του ιστορικού αυτού καφέ. Για σένα όμως που σου αρέσει να απολαμβάνεις τον καφέ ή το aperitivo σου πλάι στις πανάκριβες ιταλικές μπουτίκ και να έχεις θέα τα ισπανικά σκαλιά και την Piazza di Spagna σου προτείνω να επιλέξεις τον εξωτερικό χώρο, δίπλα στο κατάστημα της Prada. Thank me later.
(Antico Caffè Greco, Via dei Condotti, 86, 00187 Roma. tel. +39 06 6791700)
Μέρος για να δοκιμάσεις Pizza, σού πρότεινα…ιδανικό εστιατόριο για να γευτείς ονειρεμένη Pasta, σού πρότεινα…ένα από τα πιο trendy places για ν’απολαύσεις το aperitivo και τα antipasti σου, επίσης στο πρότεινα…το must go café της πόλης για Tiramisu και espresso ή cappuccino, δεν έχεις παράπονο, κι αυτό στο πρότεινα…τι άλλο έμεινε άραγε, για να μην μου πεις ότι δεν σε προσέχω, αγαπημένε AnAmnesiac;
Μα φυσικά να σου θυμίσω πως πριν φύγεις από τη Ρώμη, είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο να γευτείς το θρυλικό Gelato Venchi, που είναι το απόλυτο must taste στην ιταλική πρωτεύουσα. Θα το βρεις κοντά στο Pantheon και μόλις περάσεις το κατώφλι του, πίστεψέ με, θα αισθανθείς ότι ανακάλυψες τον επίγειο παράδεισο του παγωτού. Δεν θα σου συστήσω να δοκιμάσεις κάποια συγκεκριμένη γεύση, γιατί στο λέω ειλικρινά πως ό,τι κι αν επιλέξεις, θα θέλεις να επιστρέψεις για να γευτείς και κάτι ακόμα…
PlAy... Από Πλατεία σε Πλατεία
Κάθε φορά που επισκέπτομαι τη Ρώμη έχω το εξής δίλημμα: Άραγε να επισκεφθώ τα κλασσικά αξιοθέατα που πάντα έχουν κάτι όμορφο να μου προσφέρουν ή να φερθώ σαν ντόπιος Ρωμαίος και να κάνω πράγματα που επιλέγει να κάνει ο μόνιμος κάτοικος αυτής της πόλης; Και η αλήθεια είναι πως πάντα καταλήγω στο συμπέρασμα πως όσες φορές κι αν επισκεφθώ αυτά τα 5-6 κλασσικά αξιοθέατα της αιώνιας πόλης ποτέ δεν τα χορταίνω και πάντοτε θα θέλω να επιστρέφω σε αυτά για να τα ξαναπολαύσω.
Αναμφίβολα, ένα city break από τη φύση του πάντοτε σε περιορίζει χρονικά, οπότε είναι χρήσιμο να ξέρεις ποια είναι τα σημαντικότερα σημεία της πόλης που είναι καλό να μη σου ξεφύγουν. Και αυτή είναι η πιο δύσκολη επιλογή που έχεις να κάνεις σε μια πόλη όπως η Ρώμη, μιας και πραγματικά τα must see αξιοθέατα είναι τόσα πολλά που οι δύο ή τρεις ημέρες απλά δεν αρκούν για να τα επισκεφθείς.
Αν λοιπόν έχεις μονάχα ένα τριήμερο στη διάθεση σου, τότε χωρίς αμφιβολία θα σου πρότεινα να επισκεφθείς τη Fontana di Trevi, τα Ισπανικά Σκαλοπάτια, το Βατικανό με τη διάσημη πλατεία του, το Κολοσσαίο και την περιοχή Trastevere. Και εννοείται πως κάνοντας τον περίπατό σου, δεν δικαιολογείται να αμελήσεις να φωτογραφηθείς στις διάσημες πλατείες της Ρώμης όπως είναι η Piazza di Spagna, η Piazza Navona ή η Piazza Venezia.
Και, φυσικά, θέλω να έχεις στο μυαλό σου πως η Ρώμη είναι μια πόλη που περπατιέται άνετα και οι περίπατοι που θα κάνεις είναι άκρως απολαυστικοί. Συνεπώς, μην φοβηθείς τις αποστάσεις, διότι κάθε γωνιά της Αιώνιας Πόλης είναι το ιδανικό σκηνικό για το επόμενο Instagram Story σου…
Stay… Hard Task
Η επιλογή καταλύματος στη Ρώμη είναι ένα από τα πιο δύσκολα tasks με τα οποία θα έρθεις αντιμέτωπος αν επιλέξεις να κάνεις ένα σύντομο city break. Γιατί το λέω αυτό; Το value for money των περισσότερων καταλυμάτων δεν είναι και το καλύτερο δυνατό και η αλήθεια είναι πως όσο πιο κεντρικά επιλέξεις να μείνεις, τόσο οι τιμές εκτοξεύονται στα ύψη, αν ζητούμενο είναι και η ποιότητα. Η πλέον ασφαλής επιλογή κατά την δική μου πάντα ταπεινή άποψη είναι η περιοχή Termini, με άλλα λόγια η περιοχή γύρω από τον κεντρικό Σιδηροδρομικό Σταθμό, η οποία βολεύει πολύ και σε επίπεδο μετακινήσεων. Πολλές αλυσίδες ξενοδοχείων βρίσκονται γύρω από τον σταθμό και οι τιμές είναι σίγουρα αρκετά ελκυστικές.
Για σένα όμως που θες κάτι πιο ξεχωριστό, είσαι λάτρης της old school αισθητικής και σου αρέσει να συνδυάζεις τη διαμονή σου με γευσιγνωσία και οινοποσία, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως θα λατρέψεις το Hotel De’ Ricci στην καρδιά της Ρώμης, στη γειτονιά Riona Regola, μια ανάσα από την Piazza Navona.
Πρόκειται για ένα σύγχρονο κατάλυμα με οκτώ πραγματικά smart & cozy δωμάτια. Από τη στιγμή που θα μπεις μέσα, σου δημιουργείται η αίσθηση πως βρίσκεσαι κάπου υπέρκομψα και ντιζαϊνάτα, με χαμηλό φωτισμό και στιλάτες κουρτίνες σκίασης.Το προσωπικό του De’Ricci είναι ταυτόχρονα και σομελιέ, αποθηκεύοντας στα κελάρια του κάθε δωματίου ετικέτες κρασιών με βάση τις προτιμήσεις και τις αγαπημένες ποικιλίες των επισκεπτών-ενοίκων. Ακόμα όμως κι αν δεν είσαι φαν του wine-tasting, το στοιχείο που σίγουρα θα σε κάνει να παραμιλάς είναι οι διακοσμημένοι τοίχοι με ρωμαϊκή τέχνη του Ιταλού εικονογράφου Andrea Ferolla, ο οποίος κατορθώνει να απεικονίσει με απόλυτη ακρίβεια και παραστατικότητα τη ζωή στη Ρώμη των τελευταίων δεκαετιών.
(Hotel de’Ricci, 14 Via della Barchetta, Navona, 00186 Rome)
Στη διάρκεια της τελευταίας απόδρασής μου στη Ρώμη αποφάσισα να μείνω όσο πιο κεντρικά γίνεται, γιατί, όπως σου έχω ήδη τονίσει, το να μείνεις στην καρδιά της ιταλικής πρωτεύουσας, ειδικά αν ο χρόνος σου είναι περιορισμένος, είναι ό,τι πιο έξυπνο και σοφό μπορείς να κάνεις σε ένα last minute city break. Επέλεξα, λοιπόν, ένα κατάλυμα με την απόλυτα έγκυρη πιστοποίηση των Small Luxury Hotels of the World, το οποίο βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά από το Roman Forum και την Piazza Venezia. Σε πληροφορώ, λοιπόν, AnAmnesiac μου, πως η επιλογή μου αυτή με έβγαλε κάτι παραπάνω από ασπροπρόσωπο.Πρόκειται για ένα παλάτι του 18ου αιώνα, βυθισμένο στο σαγηνευτικό σκηνικό της αρχαίας ρωμαϊκής αγοράς. Το εσωτερικό του Roma Luxus είναι ένας άνευ προηγουμένου συνδυασμός καλαισθησίας σύγχρονης αλλά και αναγεννησιακής τέχνης και πρωτότυπου avant-garde ιταλικού design. Οι έντονες αντιθέσεις, οι χρωματικές λεπτομέρειες και η επίπλωση σε ιταλικό στυλ ορίζουν τη μοναδικότητα του Hotel Roma Luxus, το οποίο στο συστήνω ανεπιφύλακτα, αν αναζητάς το απόλυτο value for money πεντάστερο στην καρδιά της Ρώμης.
(Roma Luxus Hotel, 4 Largo Angelicum, Piazza Venezia, 00184 Rome)
LoVe… Η Αιώνια Πόλη στο Σινεμά…
Είναι αλήθεια πως η Ρώμη έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης αλλά και σκηνικό δράσης για μερικά από τα σπουδαιότερα κινηματογραφικά έργα όλων των εποχών. Μεταξύ των βασικών συντελεστών που έχουν μεγαλουργήσει με φόντο την Αιώνια Πόλη θα βρεις σκηνοθέτες μεγαθήρια, όπως ο Federico Fellini και ο Luca Guadagnino, αλλά και legendary μορφές του παγκόσμιου κινηματογράφου, όπως η Ιταλίδα ηθοποιός Sophia Loren και ο επίσης Ιταλός Marcello Mastroianni ή σπουδαίοι ηθοποιοί του Hollywood, όπως ο ανυπέρβλητος Gregory Peck και η μοναδική Audrey Hepburn.
Όταν, λοιπόν, μπήκα στη διαδικασία ν’αναρωτηθώ ποια θα ήταν άραγε μια ιδανική τριάδα ταινιών με φόντο τη Ρώμη που θα είχα να σου προτείνω εν είδει προθέρμανσης για μια μελλοντική σου απόδραση στην πρωτεύουσα της Ιταλίας και πατρίδα της Cinecitta, τότε η αλήθεια είναι πως προβληματίστηκα αρκετά. Όχι, βέβαια, επειδή δεν έβρισκα τις κατάλληλες ταινίες, αλλά, κυρίως, διότι δεν ήξερα ποια να πρωτοδιαλέξω.
Να όμως που τελικά διάλεξα και στις παρουσιάζω… Να θυμάσαι, βέβαια, φίλε μου AnAmnesiac πως ό,τι κι αν σου πω, κράτα μικρό καλάθι, μιας και κριτικό κινηματογράφου δεν με λες… Ως αγνός και τίμιος σινεφίλ όμως, δικαιούμαι να σου προτείνω κι εγώ το «κάτι τις» μου…
La Dolce Vita (1960)
Η Dolce Vita βρίσκεται χωρίς υπερβολή στο επίκεντρο κάθε ακαδημαϊκής έρευνας για τον κινηματογράφο και είναι αλήθεια πως η εμβληματική αυτή ταινία του Φελίνι έχει χαρίσει στο σύγχρονο σινεμά τόσα πολλά δώρα υψίστης πολιτιστικής αξίας…την προέλευση του όρου “παπαράτσι”, κοστούμια, συνυφασμένα με την ιταλική μόδα που εντυπωσιάζουν ακόμη και σήμερα, την Ανίτα Έκμπεργκ να πλατσουρίζει, με το βρεγμένο της φόρεμα στη Φοντάνα ντι Τρέβι. Σε αυτήν τη δραματική κομεντί, ο Marcello Mastroianni πρωταγωνιστεί ως ένας κοσμικογράφος που τριγυρνά στη Ρώμη αναζητώντας τον έρωτα και την ευτυχία, παλεύοντας να ζήσει μια πιο ουσιαστική ζωή -αλλά συνεχώς αποσπάται και εμποδίζεται από τα δικά του ελαττώματα.
Να μην ξεχνάς, βέβαια, αγαπητέ AnAmnesiac πως πρόκειται για ταινία του Φελίνι, οπότε, αντί για μια τυπική ιστορία, η αφήγησή του είναι επεισοδιακή και πολλοί από τους συμβολισμούς για τη μεταπολεμική Ιταλία θα μπορούσαν να χαθούν σε μια περιστασιακή θέαση. Αλλά δεν πειράζει: οπτικά, είναι εκπληκτική και τόσο διασκεδαστική που όχι άδικα πολλοί μεγάλοι κριτικοί του κινηματογράφου θεωρούν τη Dolce Vita ως την κορυφαία ιταλική ταινία όλων των εποχών. Σε διαβεβαιώ πως θα την αγαπήσεις και την ταινία και τη Ρώμη και θα τρέξεις να κλείσεις τ’αεροπορικά σου εισιτήρια, μόλις πέσουν οι τίτλοι τέλους…
Roman Holiday (1953)
Θα μπορούσα να σου πως χωρίς κανέναν ενδοιασμό ότι καμία ταινία του Χόλιγουντ δεν συμπυκνώνει καλύτερα τον ρομαντισμό και τη γοητεία της Ρώμης από το Roman Holiday. Στην ταινία πρωταγωνιστούν η Audrey Hepburn ως μια Ευρωπαία πριγκίπισσα που δραπετεύει από το παλάτι της (και τα βασιλικά της καθήκοντα) για 24 ώρες και ο Gregory Peck ως δημοσιογράφος εφημερίδας που την ξεναγεί στη Ρώμη, ελπίζοντας να εξασφαλίσει ένα αποκλειστικό ρεπορτάζ. Οι δυο τους οδηγούν ένα μοτοποδήλατο στους δρόμους της ιταλικής πρωτεύουσας των μέσων του προηγούμενου αιώνα, απολαμβάνουν το κλασικό gelato (παγωτό) στα Ισπανικά Σκαλοπάτια και τελικά ερωτεύονται με φόντο μια από τις πιο όμορφες πόλεις του κόσμου. Πάντως θέλω να είμαι ειλικρινής και ξεκάθαρος… Εσύ φίλη μου AnAmnesiac που είσαι ευσυγκίνητη και ρομαντικούλα, μην διανοηθείς και την δεις γιατί θα μου πλαντάξεις στο κλάμα και καθόλου δεν το θέλω.
The Two Popes (2019)
Ο Τζόναθαν Πράις πήρε υποψηφιότητα για Όσκαρ καλύτερου ηθοποιού ως Χόρχε Μπεργκόλιο, ο άνθρωπος που έγινε Πάπας Φραγκίσκος. Η ιστορία της ανέλιξής του μέσα από την εκκλησία και της αξιοσέβαστης – αν και συχνά τεταμένης – σχέσης του με τον Πάπα Βενέδικτο πριν πάρει τη θέση του στο Βατικανό δίνει ένα πολύ ανθρώπινο πρόσωπο σε ένα μέρος της Ιταλίας που για πολλούς ανθρώπους είναι ιστορικό, αλλά στατικό, σιωπηλό και κυρίως απρόσιτο. Πολλές από τις σκηνές που μοιράζονται ο Jonathan Pryce και ο Anthony Hopkins (ως Βενέδικτος) – καθισμένοι, σχεδόν άφωνοι, σε μια εντελώς άδεια Καπέλα Σιξτίνα, παρακολουθώντας τη Γερμανία να κερδίζει την Αργεντινή για να κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο- δείχνουν ότι ακόμα και οι Πάπες, μερικές φορές, είναι ακριβώς σαν κι εμάς.
Ο λόγος, βέβαια, που επέλεξα να σου προτείνω αυτήν την ταινία, αγαπητέ μου AnAmnesiac, δεν είναι ούτε για να σε κάνω ν’ απομυθοποιήσεις τον θεσμό του Πάπα, ούτε για να σου προμοτάρει μια παραγωγή του, κατά τα άλλα πολυαγαπημένου μου Netflix. Ήθελα απλά να σου υπενθυμίσω πως δεν νοείται να πας Ρώμη, έστω για ένα weekend και να μην κανεις το πέρασμά από το Βατικανό και την ανυπέρβλητη πλατεία του Αγίου Πέτρου.
Arrivederci Roma
Δεν ξέρω για σένα, φίλε μου AnAmnesiac, εγώ πάντως, διαβάζοντας ξανά και ξανά τα όσα σου έγραψα και διαλέγοντας μια μια τις φώτος που αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σου, αισθάνθηκα τη λαχτάρα και την ανάγκη να επιστρέψω σύντομα στην υπέροχη Αιώνια Πόλη. Άλλωστε, στο είπα…πρόκειται για μια ιδιαίτερη σχέση αγάπης και εξάρτησης. Εις το επανιδείν, λοιπόν, αγαπημένη μου Ρώμη…ή, αν το προτιμάτε στα ιταλικά, Arrivederci Roma…
